سائلین الزهرا

مراسم تشییع و تدفین پیکر مطهر امام خمینی(ره) در سال1368 یکی از تلخ ترین خاطرات مردمی است که رهبر فرزانه خودرا ازدست دادند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از کلاس بیست، امام(ره) در ساعت 22 و 20 دقیقه روز شنبه سیزدهم خرداد 1368 به لقاء‌الله پیوست و شیفتگان خود را در سوگ فرو برد.

مراسم تشییع و تدفین پیکر مطهر امام خمینی(ره) در14 خرداد سال1368 یکی از تلخ ترین خاطرات مردمی است که رهبر فرزانه خودرا ادست دادند. شکوه و عظمت مراسم تشییع امام(ره) که نشان از شوق و علاقه مردم به ایشان را داشت، در طول سالیان سال بی‌نظیر بوده است.

در سالگرد وفات امام راحل فرهنگیان استان گلستان خاطرات جالبی از 14 خرداد 68 بازگو کردند که در ادامه می خوانید.

رضا نظری فرهنگی گلستانی در سال 68 جوانی 20 ساله بود که به محض شنیدن خبر فوت امام خمینی(ره)بسیار متاثر شده و دواطلبانه با چندین نفر از همشهریان راهی تهران می شود.

وی می گوید: پدر واقعی خودمان را ازدست داده بودیم بغض همه مارا فرا گرفته بود، ضایعه دردناکی بود،ماندن و منتظر شدن را صلاح نمی دانستیم، حتی نمی توانستیم به درستی راه برویم، فقط می خواستیم هر طور که بود خود را به امام (ره) برسانیم تا دردهایمان التیام یابد.

خاک های ریخته شده فقط چندثانیه بیشتر نمی ماند

معاون سابق آموزش متوسطه آموزش و پرورش گلستان ادامه می دهد: جمعیت از مصلی نماز جمعه بود تا بهشت زهرا، میلیون ها نفر برای بدرقه بنیانگذار کبیر انقلاب، خود را ازدورترین نقاط کشور رسانده بودند.با سیل خروشان جمعیت همراه شدیم و خود را به بهشت زهرا رساندیم، آنجا نیز مملو از جمعیت بود، تا چشم کار می کرد مردان و زنان سیاه پوش و متاثر وعزادار، که سعی می کردند خودرا برای رسیدن به پیکر امام راحل برسانند.

تاچشم کار می کرد جمعیت بود؛یادم می آید جایی که در حال آماده کردن قبر ایشان بودند خاک های ریخته شده فقط چندثانیه بیشتر نمی ماند و هرکس برای تبرک اندکی بر می داشت.

جانبازی گلستانی عصای خود را پرت کردو دوان دوان برای تشییع می رفت

وی می گوید: آنجا به آقای« محمد خانی» از همشهریان و جانباز دفاع مقدس که ما را همراهی می کرد گفتم که نیاید ممکن است در فشار جمعیت تاب نیاورد اما ایشان عصای خود را درکنار خودرو تویوتایی انداخت و جلوتر از ما به صف عزاداران پیوست.
کانتینرهایی آورده و چند باری جایگاه دفن امام عوض شد چون ازدحام جمعیت نمی گذاشت بالگرد برزمین بنشیند با گذاشتن آن پیکر امام را برای دفن پایین آوردند.

جایگاه دفن امام مانند قبله مسلمان کعبه شده بود و سیل جمعیت آن را طواف می کرد؛ رحلت امام خمینی، غم جانکاه و اندوه بزرگی که ثانیه به ثانیه اش درد بود، اما نشان داد که همه مردم قدردان رهبر کبیر انقلاب بودند.

نسل جوان ما بهتر از زمان و دل در گرو انقلابند

این فرهنگی گلستانی تاکید می کند: راز بقای نظام نیزحضور مقام معظم رهبری است که بلافاصله بعد از بنیانگذار کبیر انقلاب انتخاب شدند و عمل به فرمان رهبر انقلابی و نائب برحق امام راحل واجب است؛ نظام برپایه انقلاب اسلامی بنا شده است، ما تابع ولایت فقیه باشیم.

وی افزاید: دشمن بیکار ننشسته و در همه حال دشمن برای نظام وجود شکل هجمه فرق کرده، نسل جوان ما بهتر از زمان و دل در گرو انقلابند. باید سازو کار مناسب را فراهم کنیم تا انقلابی بمانند.

پدرمان را ازدست داده بودیم

سید مرتضی حسینی ، فرهنگی گلستانی شهرستان کردکوی نیز 14 خرداد سال 68 را اینگونه باز می کند: کسی سر از پا نمی شناخت، حال و هوای دیگری داشتیم، من 24 ساله بودم و در تربیت معلم درس می خواندم ؛ وقتی فهمیدم انگار پدرمان را ازدست دادیم، از پدر بالاتر بودن، همان موقع به فکر افتادیم که برای وداع با امام باید برویم.

وی ادامه می دهد:فکر و ذهنمان رسیدن به مراسم تشییع آن حضرت بود و با دوستان فرهنگی مینی بوسی تهیه کردیم، حتی یادم می آید مادر یکی از همراهان مقداری نان هم برای ما قرار دادند چون اصلا به فکر خوردن غذا نبودیم و فقط می خواستیم هر طور شده خود را به امام (ره) برسانیم.

راننده مینی بوس ما اصلا نخوابید و فقط میرفت تا زودتر به امام (ره) برسد

این فرهنگی گلستانی می افزاید: راننده مینی بوس ما اصلا نخوابید و فقط میرفت تا زودتر به امام (ره) برسد، یادم هست، چشمان او کاسه خون شده بود هم از نخوابیدن ها و گریه کردن اما او می خواست هر طورشده ما را زودتر به تهران برساند.

شور جمعیت از مصلی تا بهشت زهرا آنچنان بود که حتی بالگرد نمی توانست به زمین بنشیند وچندین نقطه مختلف را اعلام کردند تا بتوانند امام (ره) را با بالگرد به پایین برسانند.

حسینی می گوید: یادم می آید حتی کفن حضرت امام(ره) در در اثر فشار جمعیت کفن امام (ره) پاره شد شور جمعیت نمی گذاشت، پارچه کفن حضرت امام (ره) را تغییر دادند؛ در تابوت محکمی گذاشتند و عصر همان روز به بهشت زهرا منتقل شدند و دفن شدند.

وی ادامه می دهد: مهامانان خارجی نیز از چندین کشور حضور داشتند که آقای حمزه جلالی رئیس سابق دانشگاه آزاد کردکوی با آنان مصاحبه و صحبت می کرد.

آنجا کسی در حال خود نبود، چندین نفر دراثر ازدحام این مراسم جان خود را ازدست داده بودند،

رحلت امام(ره) تلخ ترین خاطره ای برای ملت ایران بود بعد از انقلاب بود

ولی ا.. شهابی فرهنگی باسابقه گلستانی و فعال رسانه استان گلستان نیز درآن آن زمان بعنوان مربی پرورشی دراستان مشغول به خدمت بود.، می گوید: رحلت امام(ره) تلخ ترین خاطره ای برای ملت ایران بود بعد از انقلاب بود،زیرا مردم شاید پیش بینی نمی کردند که این اتفاق به این زودی بیفتد، ذهن مردم بر این باورد بود که امام برای همیشه انقلاب هستند.

وی با بیان اینکه ان لحظات و دقایق درک شدنی اما وصف شدنی نیست، ادامه داد: اخبار ارتحال امام بسیار ناگوار بود وتاثر عمومی را به شکل عمیق در بطن جامعه پدیدار کرد، بخصوص افرادی که پیش از انقلاب با نهضت امام همراهی داشتند و در جریان پیروزی انقلاب و یا مجموعه عزیزان انقلابی پیشگام تربودند سنگین تر بود و احساس خاصی داشتیم.

اخباری که خبر ارتحال امام را به اطلاع عموم مردم رسانده بود، در تاریخ این سرزمین یکی از خبرهای ماندگار است که درصدر قرار گرفت و بعنوان خبر تاریخی ماندگار شد .

در تشییع حضرت امام راحل برای مردم بعد مسافت وجود نداشت

فرهنگی با سابقه گلستانی می افزاید: در تشییع حضرت امام راحل برای مردم بعد مسافت وجود نداشت بخصوص جامعه فرهنگی که پیشگامان عرصه آگاهی ، انقلابی بودن و مانند یک رسانه پایدار عمل می کردندو نه تنها در مدارس بلکه در محلات و مساجد و مجمع حزبی و سیاسی محور مراسمات عزاداری و برنامه های فرهنگی نقش بی بدیل ایفا کردند.

فرهنگیان پرچم دار و برنامه ریز مراسمات حضرت امام و فعالیت های محلی بودند

بسیاری از فرهنگیان آرام و قرار نداشتند و به سمت تهران رهسپار شدندو با وجود اینکه زمان قطعی دفن چندان مشخص نبود اماهمه برای مراسم حضرت امام حضورمی یافتند و عزادری می کردند، براستی می توان گفت،فرهنگیان پرچم دار و برنامه ریز مراسمات حضرت امام و فعالیت های محلی بودند.

رسانه های خارجی جمعیت عزادران در مراسم تشـییـع بنیانگذار کبیر انقلاب را تا 9 میلیـون نفر تخمیـن زندند و امروز میلیون ها نفر در سراسر جهان نیز بر جمعیت میلیونی عزادار ایرانی اضافه شده اند.

به گزارش کلاس بیست، 14 خرداد 1368 شور هیجان به نقطه اوج خود رسیده بود الان درست 27 سال از غم انگیز ترین روز ایرانیان مسلمان می گذرد، اما شور و اشتیاق رسیدن به امام (ره) در نسل هایی که حتی امام ندیدهد اند بسیار زیاد است و برای رفتن به بارگاه ایشان لحظه شماری می کنند.

منبع: راه دانا